Benzer Konular
Zaman utandırıyor ve yazıyor
Hayat ve zaman anlayışını ben Gökyüzünde süzerek yerdekileri iti bakışlarıyla amacına uyğun şekilde izleyen Kocaman Kartalın enine açılmış cift kanatları gibi düşünürem.Yani o kanatların biri olmazsa,yahut yaralı olarsa, Kartal kartal lığını ispatlayamaz..İnsanoğlu da öyle..Hayat ve zaman anlayışını doğru anlama yıp da teleblerine uyğun seçim yapamazsa , yaralı Kartal gibi uçamaz , sürüner işte.. Hepimiz kaybettigimiz , ulaşamadığımız her şey için zamanı suçlayırız .Oysa biliriz ki, Zaman konuşsa , hepimiz utanarız… Peki , Zaman konuşsa , bizleri nelere göre utandıra bilir?..Bi bakalım.. Önce hayattakı zorluklardan, sıkıntılardan , hainlikten dolayı insanların bir birilerine düşmesine..Hani diyorlar ya..Tanıdığında degil , tartıştığında tanı dostunu, arkadaşını..Sınava benzer böyle durumlarda malesef, coğu sayda insanları utandırmak için faktlar Zamanın elinde fazlasıyla yeterli.. Bana aziz olan bir insanın haklı olarak söylediyi : ” İnsanlar diyorum: Sever gibi, önemser gibi, ilgilener gibi, arkanızda gbi , hep gibi , ama aslında “HİÇ” gibi olanları utandırır Zaman.. Asrdan-asra , garinelerden-garineye, nasilden –nasle sanki insanların bir gısmı nın insanlığında aşınmalar gidiyor..Cılızlaşma , manevi çökmeler , manevi depremler oluyor sanki…Acı gerçekler olsa da insanoğlu kendisinde olan bu kötülüge yönlemli degişmeleri görmezden geliyor..Ve hep hayatı , zamanı suçluyor..Yine de Zaman sessiz testeriler gibi onların behanelerini kesip doğruyor , insanoğlunu utandırıyor.. Hiç de maziye dönmeye gerek yok…Bu günün yaşam tarzı , insanların karakteri aklın almayacağı şekilde öyle degişiyor ki,bazen kiminle nasıl davranacağını tesbit edemiyorsun.Can dostu , arkadaş bidigin insana deger veriyorsun, zor anında destek oluyorsun, sadakatlı dürüst olup sayğı gösteriyorsun, beklemedi gin zamanda tüm bunları ayaklar altına alıp , sırtından öyle vuruyor ki… Karşındakının “O” olduğuna bile şaşırıyorsun..Ve üzücü olan şu ki, karşı taraf seni kınayır, hayat ve zamanı suçluyor..İşte her şeyi iyi gören Zaman dosta deger vermeyip de sadakattan konuşanları gererken şekilde utandırıyor. Sadakattan söz açmışken insanın en yakın dostu olan köpekleri hatırladım.Adeta barış sembolu Güverçin,hiylegerligin sembolu-Tilki, çalışkanlığın sembolu-Karınca, sadakat sembolu gibi Köpekler söylenilir.. Bu günlerde köyde üç akrabanın bahçesindeki köpeklerin davranış tarzı dikkatı mı çekti. Biliyormusuz neden?..Hayat ve zamanın insanın yakın dostuna da mı etkisini gösteriyor –deye ilgilendim.Lütfen doğru anlayın..Ben insanlarla hayvanları mükayise etmiyorum..Sadece sadakat sembolu olan köpeklerde tespit ettigim davranışı anlatmak istiyorum.. Birinci evin bahçe kapısından geçtigimde köpek hiç havlamadı.Ev sahipinden sordum ki, bu ne biçim köpek..Sizi nasıl koruyor geceler?.. Gülümsedi : Bazen diyorlar ya birileri köpek gibi her şeyi biliyor..Boşuna söyle meyipler..100metrden biliyor insan yüregini, kimin hankı niyetle geldigini.. -Yani benim yüregimin temizligini köpek anladı mı? -Evet..Geç içeri..Havlamaz ve kapmaz.. -Her kesin köpegi böyle mi ? -Bakıyor sahipine.. Aniadım ..Tamam..Bi saniye gelirem-deyip dikkatla köpegin gözlerinin içine baktım..Dili olsaydı konuşmaya :”Bende olan sadakat bazi insanlarda yok. Korkma , güven bana “- deyecekti.. O bürü akrabanın da davetini kabul ettim.(Köye gittiginde sana sayğı gösteren insanları kırmak olmuyor)..Allah..Allah..Hiç köpeye yaklaşmadan , hem de ev sahipinin yanında ayaklarıyla yer ciziyor, zencirini tartıyor ve öyle havlıyor ki.. Dyanamadım: Bu ne biçim köpek ..Adeta ev sahipinin yanında köpek müsafire havlamaz –diyorlar.. -Boş ver..Korkma , eve geç.. -Korkmuyorum..Şimdi geçicem –deyip köpekle yüz yüze tam olarak 10 dak. dayandım..Havlamadı.Ev sahipi benim yanıma gelince yine oyunçuluğunu yaptı.İllah ta ki köpek susmuyor.Çok ilgimi çekti bu olay..Rica ettim ki, burdan gidin, yemek pişince gelcem.Bir az baheçde oturmak istiyorum.. Ev sahipi gidince köpekle yüz yüze durdum.Hiç havlamıyordu.Sanki:”Ne yapım? Sahipime kendimi gösteriyorum..Yoksa, beni ac saklar..Sen aldırma beni “-diyordu..Demek ki ,sahipinin yaşam tarzı. Hayatındakı eksiklikler bu köpeye de etkisini göstermiş.. Nihayetinde üçüncü akrabanın kalbini kırmadım.Onun da davetini kabul ettim.Hava karlamıştı.Arabadan enince gözlerim bahçedeki köpeyi aradı. Göremedim.Bir bardak cay içip merdivanları indim.Yakınlıktan bir uyultu sesi duydum.Köpek havlamıyordu.Mezarlık Baykuşu gibi uluyordu. Sonra çakallar gibi ses çıkardı.Ayni zamanda karşı taraf ormandan çakallar birlikte onun sesine ses veriyorlardı.Ellerimi Göklere açtım :”Rabbim, sen bundan ötesini gösterme .Köpek kendiligini kayp etmiş – çakallaşmış..Tüm bunları gören Zaman kulağıma fısıldadı:”Hayatın degil, insanoğlunun suçu..Çakallaşmış köpegi kapısında neden saklıyor ki”.Yine Zaman utandırdı.. Doğru söylemişler ya zamanın sessiz testeri olduğunu..Şu sessizlikte neler doğranılıp dökülüyor aceba?Yıllar , aylar, günler mi?.. Hayır!..Asl doğranıp parça parça olan bazi insanların bir birine olan güveni , inamı , daha da net söylesem insanlığı ve hayırseverligi doğranılıyor, malesef engelli oluyor.. Hayat ve zamanın cift kanat olduğunu söyledim ya…İşte hayat bizlere gülümse yerek ağlamayı da ögretti.Buna rağmen hayatta ögrenecgimiz 3 kaynağın da olduğunu biliyoruz: Çok görmek, çok çalışmak, çok acı çekmek..Bunlardan ikisini gönül hoşluğu ile kabul ediyoruz da..Aceba çok acı çekmekle insanoğlu nun ögrenmesi şartmıydı..Çok acı çekmek insana neleri ögredir?Hiç de ögrettiklerinin hepsi mutluluktan haber vermiyor.Acı çeken insan tecrübeli, insani karakterli, hayırsever oluyor diyorlar ya.. Şu acıların öteki yüzünü göstersek mi..Çok acılar can yakır , yaktırır,azap , şüphe içinde kavrulur.. Güveni ve inamı kayb ediyor.Nihayetinde hayata , zamana , dünyaya nefret ediyor.Ve insanoğlu kendinde suç görmedigi için Zaman yine utandırıyor.. Çünki bu acıların güvensizligin sebebi zamanında yanlış olan birilerini hayatımı za dahil etmeyimiz ..Vazgeçilmez dedigimiz birinden vaz geçmeyimiz , yahut kabul edemem dedigimizle mecburen yolumuzu devam ettirmek zorunda olmağı mız ..Her iki durum bizleri içten yıpratıyor,hayat aşkımızı anaban söndürüyor, yaşam anlamını bizden alıyor..İşte böyle olduğunda hayattan ve zamandan şikayetçi oluyoruz ..Zman yine de tutarlı faktlarla bizleri utandırıyor.. -Ve anlıyoruz ki,zaman yalnız gerçek, temiz sevip sevilenler için sonsuz ve anlamlıdır.. -Anlıyoruz ki, sevmek her yaşta güzel..Böyle olduğunda hayat her zaman yaşamağa deger.. -Ve anlıyoruz ki, aslında hayatta her şey geçici..Allah sevgisinden başka..Allah kendisine güvenene her zaman sahip çıkar..Böyle güvene zaman degil de utandırmayı, hiç etkisini bile göstermiyor.. İyi ki, hayatın degiştirmedigi ve zamanın utandırmadığı insanlar var..Aksi halde Küresel kendi okundan bile çıka bilirdi..Ben sadece yazar gibi subyektiv düşüncelerimi yazdım.Doğru söylemişler ya: -Zaman en iyi yazar..Her zaman mükemmel SONU yazar..
Bu Kategorinin Diğer içerikleri
You must be logged in to post a comment Login