
“Muhtacım bir yudum duana,
Bir nefes merhametine,
Bir damla sevgine.
Ey sahip!
Duyuyorsun değil mi beni!
Kalemimden çıkan sözcükleri değil,
Yüreğimden dökülen dizeleri…” Mevlana
İlk nefesini alışınla ağladığın
, bu hayat,
Aldığın nefesi geri verdiğin ödünç bir dünya sahnesi,
Hayat fani sevmek ise baki…
Hayat içimizde besleyip büyüttüğümüz sevgiyi cömertçe dağıtmaktır, hak edene etmeyene ayırım yapmaksızın.
Hayat, Sevmeyi bilecek, bilmiyorsa öğrenecek tadacak, sunacak, paylaşacak ve böyle sevgilerle, bütün sevgileri çoğaltabilecek kadar anlamlı…
Nefreti seçip, sıçratmak, sıçrattıkça da o pisliğe bulaşacak kadar anlamsız…
Samimi bir sevginin yerini başka ne tutabilir bu hayatta…
Birine karşılıksız iyilik etmenin hazzını başka hangi şey yaşatabilir insana…
Hangi intikam daha güçlüdür kötülüğe iyilikle cevap vermekten…
İnsan yaşadıkça zaten, vazgeçemeyiz ki sevmekten…
Biliyorsun, küçücük bir tebessümle değişebilir bütün dünya bir anda…
Biliyorsun, insanlığımız büyüdükçe büyür iyiliğin sıcacık kucağında…
Hadi, kendine bir iyilik yap.
Herkese Gülümse…
“Kalbinizden sevgi, yüzünüzden gülücük, ruhunuzdan mutluluk eksik olmasın”
Mevlâna‘ya göre aşk yaratıcının vasıflarındandır.
İnsan, neyi, kimi severse sevsin bu sevgi aslında gerçek varlığadır.
Bu sevgi insanı hırstan, benlikten kurtaracak tek yoldur.
Gerçeğe ancak bu yolla ulaşılabilir.
Başarı; hayatta edindiğiniz mal ve kıymetler değil; sevgi, mutluluk ve huzurdur.
Bunların olmadığı yerde edindiğiniz maddi nesneler size bunları sunmaz ve edinmelerle yaşamı ertelemekten öte gidemezsiniz.
Gün gelir bir nefeslik mola alacak zaman kalmadığını görür ve geçen günlere yanarsınız!
İçimizi ısıtacak bir şeyler bulmamız gerekir.
Bu aşktır, tutkudur, sevgidir.
İşe, sevgiliye, çocuklara, hayata, hobilere ilişkin…
Yeter ki içinizi ısıtacak bir sıcaklığı eksik etmeyin ruhunuzdan.
Sevgi nedir demişler bilgine?
Kalbine sığmayacak kadar geniş
Dedikodusunu yapamayacağın kadar temiz,
Kokusunu alamayacağın kadar uzak
Hayal edemeyeceğin kadar yakın…
Öyle zarif insanlar vardır ki,
Ağzından çıkan her sözle ruhunuzu okşar…
Dost sıcağı yayar varlıkları,
Tanırsınız onları,
Gözlerindeki sevgi ışıklarından…
Öyle zarif insanlar vardır ki,
Size dünyanın en nadide çiçeğiymişsiniz gibi bakar..
Sevgi yayar renkleri,
Bilirsiniz onları,
Yüzlerindeki nurlu ışıklardan…
O insanlar,
Bu hayatta iyiliğin hala var olduğunun ispatı…
Yaşam onların emekleriyle ışıldar,
Çoğaltırlar toplumda güzel anlamları,
Onların varlığı hayatı daha yaşanılır kılar…
Allah sayılarını arttırsın
Değerini bilmeli insan…
Bir avuç sevginin, gülümseyerek bakan bir çift gözün…
Bilmeli değerini yaşama bağlanan anların,
Sorgusuz sualsiz hediye edilen kalplerin…
Ve dönüp bakmalı ardına bir saniye de olsa giderken,
Bakmalı ardına, bıraktığı kalbin yıkıntılarına…
Vazgeçmeli her defa fazlasını istemekten,
Kaldırıp atmalı gururu bir çırpıda çöpe…
Sığınmalı çaresiz kaldığında bir gönüle,
Teşekkür etmeyi bilmeli onu gerçekten seven yüreğe…
Gülüş, ruhun hiç şaşmayan aynasıdır.
Yalnız çocuklar kusursuz bir gülüşle içten gülmesini bilirler. . .
Fark etmez ki gözlerinin rengi…
İster denizi hatırlatsın…
İster geceyi…
Bir sevgi dolu bakmayı bilmeli insanın gözleri…
Bir de hep gülmeli gözbebekleri…
Sözünü dinleyen, acını paylaşan, sevgine sevgisini katacak, kimsen yok mu?
Sen ister şu var de, ister bu, istersen yok işte, kimsem yok de; hakiki bir dostun kesinlikle var.
Sözünü dinleyen, acını paylaşan, sevgine sevgisini katan ebedî dostunu, Rabbini unutma!
“Ey şaşırmış gönül!
Dosta, candan giden bir yol vardır.
Ey yolunu kaybetmiş kişi!
Dosta apaçık da, gizli de bir yol vardır.
Eğer altı yönden de, senin yolunu keserler, kapatırlarsa korkma,
Çünkü senin gönlünün derinliklerinden sevgiliye giden gizli bir yol daha vardır.” Mevlâna
Ne güzel bir yoldur, yürek yolu
Yürek yolu gözle görülmez sadece hissedilir
İçten, sessiz ve samimi…
Yüreğinde merhamet sevgi taşıyan herkese selam olsun.
Ey Sözümü İşiten Dostum;
Sözlerim bitti.
Işığım söndü.
Kandilim tükendi.
Sen bana değil de,
Sözleri bitmeyene,
Işığı sönmeyene,
Kandili tükenmeyene kulak ver.
O’nu sev.
O’na kendini sevdir.
O’nun sevdikleriyle doldur yüreğini…”
You must be logged in to post a comment Login